કહાક રા ? ભાયા અને બણીયા ! હાજા આયને? તુમણી ખબર પુછે તાય.

માણા બધા ભાહ બણીયા માણા જય જોહાર.....

આપણી સંસ્કૃતિમાં આપણી બોલીઆ કાં મહત્વ આય  તી અવે આપણે હમજુના આય‌.

દરેક સમાજ પોતપોતાઈ ભાષામા કા બોલીએમા મહત્વ ઓફે. તે આપુણ કહાલાગ પાછળ પડું? પે'લા હોજા તે માપુણ આપુણી બોલીમાં બોલુના હરમ આવે અતી,  અવે તેં મેં પુણ જાણી ગોયેલો !

      જો આપુણ જાતી અને સંસ્કૃતિ બચાવુલાગ બધાએ ઘણી મેનત કરુની આય. પુણ તે આપુણ જ ભાહા સાથે વિઢાવુના ચુકે નાય તાણા કાં? આપા તે આપણા જ ભાહ દુશ્મન લાગે તે કાં! જિયારી જિયારી ચુંટણી આવે તિયારી એકદુહરાયા ખાડા ખોદુલાગ લાગી બહુ. બસ આપા તે પેલા કુકડી,ભૂસા અને દારુ દે જાય ઉલે આપા તે મઝા પડી જાય! ખરા અખાય ! જાણે કાં આપા તે ખામના જ નાય જડે તહાં !પાંચ વરહી હુધી આપા ખામના પીમના નાય જડે ઉલે આપે હેર બહેરમા વેચાય જાઉં. પુણ પેલા તે આપા આખેઆખા વેચાતા લે તાણા કાં? 

 આવે જમાનો બદલાય ગયેલો. પેલા વડાવા કાં બાલા જે આખે તી પુણ હાંજા અતા. કજે કા હાંજે વિડાય પુણ  તે પાછાં અચ્છેર પાહેરમા પાછા હાંજા ઉઈ જાય.પુણ આપા જહા ભણનેલા ગણનેલા મોટાઈ મારવા માંથી  ઉપર નાય આવું તાણા કાં? 

હવે આપુ તે ભણનેલા ઉલે હમજીવિચારીને ચાલુના. દુહરાયી  વાત આયકુની અને તો કાં આખુ માંગે તી વિચારુના‌. પછી કાં ખરા કાં ખોટા તી આપે પોતાયે નક્કી કરુના. આપુ ભી અભાણા જહા તે તરીત કુદી પડું! પુણ તાણા પરિણામ કાં આવી તી થોડાં વિચારું તાય‌? આપા તે અમુક લોકા તે ચણા મમરા જહા હમજે તાણા કાં? અહા આખવા વાળા પણ હોજા.

આપે અવે પોહા પોહીયા ખુબ ભણાવા. આયતી ઉંમરમાં વેવા રખે કરજા. દુહરાયા હેરિને આરાવરજીમા રખે પડજા. સમય પમાણે કા હાચા ને કા ખોટા તે વિચારુની આપા અવે આવડત  હિખવી પડી.